zondag 23 december 2012

En dat was 2012 alweer…

 

Zo aan het eind van het jaar gaan we toch weer eens na hoe het gegaan is. Zo’n heel jaar. Is er nog wat gelukt van eventuele voornemens en hoe “liep” het hier in huis.

Voornemens op 1 januari doen we gelukkig niet aan dus die kunnen meteen van het lijstje. Dat scheelt weer een stuk. Hoe het hier in huis ging en gaat, tja dat houd natuurlijk nooit op.

Maar we durven nu wel te zeggen dat we steeds beter op elkaar ingespeeld zijn. Eigenlijk zijn we met ons tweeën gewoon een bedrijf gestart wat nog heel veel jaren doorgaat. Na dik twee jaar “warmlopen” zijn we nu op een punt beland waarvan we denken dat het wel kan.

Anders als “gewone” gezinnen met zes kinderen konden wij er natuurlijk niet ingroeien. We kregen het allemaal zo in een keer cadeau. Konden zelf uitzoeken hoe we het allemaal zouden gaan rondbreien. Probleem is dan dus ook een beetje dat je niet kan vergelijken met anderen. In de afgelopen jaren hebben we de meeste huishoudelijke hobbels wel gehad denken we nu. Het blijft natuurlijk dat ‘net als in een echt bedrijf’ er soms opeens veranderingen plaatsvinden waar direct op ingespeeld moet worden maar wat gewoon toch wel enkele zware hobbels oplevert. (Denk aan drie peuters die aan de andere kant van de stad naar de peuterspeelzaal moeten.)

Wel is de teller “vrienden” wederom naar beneden gegaan. Variërend in reden. Meest opvallend vonden we wel dat mensen vonden dat we te weinig tijd voor ze hadden. Ik wil wel bellen hoor maar de meeste mensen zijn niet zo blij als ik dat om 11 uur ‘s avonds doe. Ook een paar die alleen maar op bepaalde tijden en/of dagen langs willen komen. We kunnen daar vrij ver in meegaan maar het houd echt soms op. En natuurlijk de opmerking dat we nooit bij hun langskomen met de jongsten….. Tja, sommige mensen hebben gewoon geen peuterproof huis en om in dat soort huizen aanwezig te zijn betekend voor ons gewoon dat we geen enkel moment rust hebben. Volgens mij weten de meeste mensen met gewoon één peuter al over wat voor soort huizen ik het heb. Vol met prulletjes op grijphoogte en dat soort dingen.

Voordeel is wel dat ik er van overtuigd ben dat de mensen die we nu om ons heen hebben er ook altijd zullen zijn. Of ik nu één keer per week bel of één keer per twee maand en onafhankelijk van hoe vaak we elkaar zien.  Dit zijn de mensen waar wij dus ook heel veel waarde aan hechten, ook op momenten dat we het ergens niet over eens zijn is er wel een wederzijds respect naar elkaar toe. Met deze mensen om ons heen durven wij dus ook vol vertrouwen 2013 in te gaan!

 

4 opmerkingen:

  1. Marleen, ook voor jullie hele fijne feestdagen en een heel prettig, gezellig, en plezierig 2013!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik lees al een tijdje met veel plezier je blog (en tips) mee. Hoe herkenbaar dit stuk deze keer. Het vertrouwen in jezelf wat groeit bij een gezin en inderdaad het verhaal 'vrienden' Wij hebben er 'maar' twee, ze kwamen op dezelfde dag ;) Maar omdat mijn man op zee werkt vergt het hier ook een speciale organisatie. Zelfs de mensen die je het meest na staan begrijpen niet altijd hoe verschrikkelijk belangrijk de regelmaat hier is (En dat ík met de gebakken peren zit als ik daarbuiten vaar, niet zij)
    Ik blijf graag ook in 2013 meelezen hoe jullie je bedrijf draaiende weten te houden,
    Bedankt !

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Leuk dat je reageert, ergens is het denk ik ook wel moeilijk voor mensen om te begrijpen dat het niet bij iedereen zo gaat als bij hun. Het is dat begrip wat van beide kanten dan zo nodig is.

      Ook voor jullie een heel plezierig en regelmatig 2013 gewenst met veel rust in de tijden dat jullie alle vier thuis zijn.

      Groetjes Ingeborg

      Verwijderen
  3. Nou ook voor mij herkenbaar hoor, deze blog. :) Ga je emigreren, dan is het mogelijk nog erger, dan kun je echt opnieuw beginnen. Je kunt nog zo vaak mensen uitnodigen, maar zelfs dit lijkt vaak al een moeite te veel. Zelf worden we ook niet zo snel uitgenodigd; het idee alleen al dat je huis overspoeld wordt met 5 kinderen ( 'ik vind 2 al druk, blablabla').
    Maar bij echte vrienden kun je jezelf zijn, daar hoef je zelfs je huis niet voor op te ruimen, in hun aanwezigheid kun je zelfs boos worden op je kinderen zonder dat je je mooi voor hoeft te doen alsof het altijd perfect gaat hier.
    En soms uit heel onverwachte hoek krijg je er ineens weer vrienden bij!
    Gelukkig 2013!
    Groetjes Hanneke

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.