Zo kan je er ook om vragen…

 

Hier in huis word aardig wat afgezongen. Zingen werkt namelijk voor en tegen van alles en nog wat.

Het helpt bij kindertjes met een spraakgebrek en tegen een slecht humeur. Het is gewoon gezellig en houd de sfeer in huis redelijk op peil.

Nu was Ziva al aardig in de “zeurmodus” dus bedacht ze maar een nieuwe tekst op een liedje dat ik net met Robert aan het zingen was.

 

Jongens meisjes aan de kant

Hier komt een grote Zivafant

Ziva die heeft grote voeten

Dus moet Ziva nieuwe schoenen

Jongens, meisjes aan de kant

Hier komt een grote Zivafant

 

Helaas voor Ziva krijgt ze zelfs met deze zelfbedachte tekst GEEN nieuwe schoenen, wel een hele trotse moeder die nu zeker geen twijfels meer heeft over de zinsbouw en woordenschat testen die onlangs glansrijk zijn gemaakt door onze Ziva.

er is altijd één de beste

 

Opeens is het besef er,

Wij zijn anders….

We zijn een drieling en dus even oud en de meeste kinderen zijn dat dus niet…

Op de een of andere manier weten ze nu ook dat je nooit precies tegelijk geboren word.

Dus

• Mama, ik ben toch als eerste geboren?
• Ja Robert jij bent als eerste geboren.
• Dan ben ik de baas!
• Nee, Robert.

 

• Mama, ik ben niet als laatste geboren!
• Jawel Ziva, jij bent als laatste geboren.
• huilbui…. DAT WIL IK NIET!

En dan zit je samen in bad en moet je er uiteindelijk toch echt een keer uit.

Kim; Robert is als eerste geboren dus moet hij er als eerste uit.

Robert; huilbui IK WIL NIET ALS EERSTE GEBOREN ZIJN

Ziva; Dat heb je zelf gedaan. ik ben lekker de laatste dus mag ik lekker langer in bad blijven…

Ondertussen kleed Kim zich ook aan en tja, als zuslief dan nog in bad zit kan je lekker de kleren aantrekken die mama had klaargelegd voor Ziva…. “had ze maar niet de laatste moeten zijn”

onzinnige zin of zinnige onzin.

 

Van sommige dingen begrijp ik dus helemaal niks. Gewoon simpele dingen waar je eigenlijk helemaal niet bij stil staat.

• komkommers in plastic
• frisdrank flessen die nogmaals verpakt zijn per zes
• bananen in een plastic zakje
• chinese kool in een plastic zakje
• nieuwe overhemden met spelden, kartonnetjes e.d.
• nieuwe dekbedovertrekken met karton verpakt in plastic

Okay, al die rare verpakkingen vind ik eigenlijk heel bijzonder. Ik snap ze niet en ze zijn overbodig.

Maar wat is soms ook niet begrijp is de kledingindustrie. Kijk als je een shirt koopt hangt hij aan een kapstokje en er hangt een prijsje aan en als je thuiskomt dan draag je dat shirt op dezelfde manier als je het gekocht hebt. Zo is het eigenlijk met alle kledingstukken. Okay er kan eens een ander shirt op een rok of broek welke je bij elkaar gekocht had maar meestal maakt dat niet zoveel uit. Het is geen heel erg opvallend iets.

Wat wel een opvallend iets is zijn de sokken. Als je sokken koopt zitten ze minimaal per twee gelijke gebundeld en is het de bedoeling dat je ze tegelijkertijd gaat dragen en wassen en opvouwen en wederom dragen. En hier gaat er dus ook iets mis alleen niet met de winkelverpakking, nee er gaat ten eerste hier in huis iets mis. Alle sokken hier in huis belanden eerst in de zogenaamde “sokkenbak”. Waarna het de bedoeling is om al die sokken netjes per twee bij elkaar te binden zodat ze wederom aan hun taak kunnen beginnen. Naast het feit dat er ALTIJD en ALTIJD een laagje sokken zonder partner onderin deze bak ligt blijkt ook gewoon dat het onbegonnen werk is aangezien de 13 plusser hier in huis het helemaal niet nodig vind om zich te houden aan textieletikette. Neen, zij pakt gewoon twee sokken uit de bak en deze worden gedragen met het motto “alleen is ook maar alleen”.

Lange tijd heb ik gedacht dat dit een iets was waar alleen mijn 13 plusser last van had maar hoe blij kan je worden als je opeens DIT op de bank ziet zitten….

 

Dus bij deze heb ik besloten dat het onzin is mijzelf druk te maken over dingen als sokken gaan per twee en tegelijkertijd alle spelden uit een overhemd gewoon maar in de naaidoos te deponeren.