zaterdag 25 mei 2013

Zo gebakken, zo gebouwd

 

 

Gisteravond had Annika alvast geregeld dat er een vriendin kwam slapen. Ook had ze inmiddels besloten dat ze een lego taart wilde maken. Allemaal naar aanleiding van het een of andere filmpje op internet.

Heel fijn dat ze inmiddels 11 en 12 zijn; dus doen ze fijn zelf de boodschappen en word het grootste gedeelte van het mixen en bakken gewoon door de dames zelf gedaan. Het versieren ging ook bijna foutloos het enige wat nog resteert is de afwas….

 

25-5-2013 (11)

25-5-2013 (15)

En zeg nou toch… het resultaat mag er zijn… Morgenvroeg gaan we proeven!

Grappig dat sommige dingen blijkbaar altijd in groep 8 terugkomen. Van Chantal hebben we ook een reeks foto’s bij de keukentafel waar ze samen met een vriendin bijna zonder hulp aan het bakken is.

vrijdag 24 mei 2013

doe mij maar een metje zonder.

 

Ik weet een enkel nadeel dat ik ondervind wat betreft het voedingspatroon van onze kinderen. Een nadeel waarbij ik echt kan gruwelen.

Gruwelen van eten is natuurlijk niet de bedoeling dus word er hier in principe weinig gegeten wat iemand echt niet lust. Vis staat bijvoorbeeld minimaal op het menu aangezien Chantal het echt niet naar binnen krijgt. Ook spinazie word hier weinig gegeten en zo zijn  er nog wel wat voorbeelden.

Helaas kan je dus niet altijd en met iedereen rekening houden maar af en toe vraag ik me af wat ik mezelf aandoe.

Mijn kinderen houden namelijk van alle eten wat begint met een P. Poffertjes, Pannenkoeken, Pizza en Patat… Laten we gewoon vooraan beginnen.

  • Poffertjes; eigenlijk vind ik ze wel lekker maar bedenk even hoelang ik bezig ben met het bakken van die dingen en hoelang je huis daarna nog ruikt naar gebakken poffertjes.
  • Pannenkoeken; gaan gelukkig een heel stuk sneller als bovengenoemde alleen al omdat het met vier pannen tegelijk kan maar ik heb wel genoeg aan één en mijn kinderen schijnen die dingen niet gewoon netjes met mes en vork te kunnen eten maar vinden ze veel lekkerderder opgerold, druppend van de stroop, uit de hand.
  • Pizza; nee om eerlijk te zijn vind ik dat zelf ook wel lekker en als het deeg maar klaar is is het ook niet zoveel werk, stiekem hoort deze gewoon niet in dit rijtje.
  • Patat; tja dan begint een heel nieuw verhaal. Patat vind ik namelijk gewoon NIET lekker. Ik vind het of te hard, of te zacht, te zout of niet zout genoeg, het smaakt naar niks en ik vind het bijzonder ongezellig eten omdat we nooit voor 8 mensen tegelijk het eten klaar hebben.

Dus; patat mag van mij gewoon voor honderd procent van het menu geschrapt worden. Ik wil zelfs elke maand een grote stapel poffertjes gaan bakken als we dat niet meer gaan eten…. Helaas zijn mijn kinderen het dus echt niet eens met deze instelling en zullen mij lekker laten meekijken terwijl zij aan het eten zijn. Want dat is namelijk het gevolg. Er zijn 7 mensen in huis die wel patat willen eten en ik ben een moeder dus pas me aan…

Afgelopen week had Marcel opeens een goed idee, behalve het bakken van patat en bijbehorende frikadellen besloot hij om zelf mayonaise te maken. En echt…. de volgende keer eet ik alleen de mayo want die was echt HEEL erg lekker!

Dus de volgende keer dat we hier weer eens patat “moeten” eten neem ik de met en mag de rest naar de kinderen…

eind mei 2013 (3)

woensdag 22 mei 2013

Nieuwe “lente”, nieuwe schoenen….

 

En dan ben je drie en moet je nieuwe schoenen, dan nemen je ouders je mee naar een schoenenwinkel samen met je zusje. En dan blijkt maar weer dat je toch gewoon een heel vervelend zusje hebt want zij wil natuurlijk DIE schoenen, precies DIE schoenen die jij ook wilt…. En dan, dan laat je niet over je heen lopen, als zij die schoenen wil dan heeft ze mooi pech want jij neemt mooi die schoenen mee…

Gelukkig heb je dan toch nog een papa en mama die wel een oplossing weten voor het probleem. Beide wederom dezelfde schoenen maar allebei met je eigen letter op de onderkant!

Jeetje soms zijn die papa’s en mama’s nog wel slim en kan je toch precies dezelfde kleren aan…

 

eind mei 2013 (6)

 

 

 

eind mei 2013 (4)

 

Tja, en wat die papa en mama nu weer moeten met opmerkingen als; “de ontwikkeling van het ik is niet wij bij een identieke tweeling” en wat ze nu weer moeten met de opmerkingen; “zou je dat nu wel doen”en “waarom doe je ze dezelfde kleding aan” interesseert je lekker geen ene bal…. Jij hebt de schoenen die je wil en je ontwikkelen doe je echt wel, gewoon op je eigen manier!

woensdag 15 mei 2013

Ja, ja, we zijn er nog wel….

 

Wederom een onverwachte radiostilte van onze kant. Wederom NIET omdat er niks gebeurt…

Er gebeurt gewoon weer teveel…. Zoveel dat de dag weer eens uit te weinig uren bestaat. Zoveel te weinig uren dat ik nu eigenlijk een was moet gaan ophangen ( 22:10 uur) in plaats van achter een toetsenbord te gaan zitten en een hoop neer te typen… Maar okay, niks doen is in sommige gevallen ook zeker iets doen…

Tja, wat gebeurt er nu dan zoal. Eerst hadden we dus allemaal een hele week vakantie welke wij voor een groot gedeelte hebben door gebracht op de camping. In dezelfde vakantie nog naar een paar verjaardagen, Chantal die “opeens” naar het beautygloss gebeuren ging, Annika die toch ook nog ergens wilde gaan slapen enz. enz. Gewoon een echte vakantie voor iedereen onder de 18…

Ondertussen hebben wij hier in huis een jongentje van drie die heeft uitgevonden dat je je oren ook gewoon uit kan zetten. En nee, niet een beetje uit, en nee, ook niet even uit maar gewoon de gehele dag… De gehele dag zijn wij dus bezig met een jongentje van drie

  • die bovenop de vriezer klimt,
  • nagellak van zin grote zus “leent”
  • potloden van zijn zus “leent”
  • kijkt hoe hard je moet trekken voordat er een knuffel kapot gaat
  • besluit dat hij met iedereen overal mee naar toe gaat en dus bijna standaard met zijn schoenen in de hand loopt.
  • tekeningen van zijn zusjes helpt inkleuren
  • met iedereen ruzie heeft omdat hij de enige is die het goed heeft en wij alles gewoon op zijn manier moeten gaan doen….

Tja, en vooral bij die laatste gaat het dus mis gewoon om de eenvoudige reden dat het gen wat bepaalt dat je altijd gelijk hebt hier in huis zo rijkelijk aanwezig is dat niemand ( nee, echt niemand) zich ooit zal schikken naar de wil van een ander zonder dat je het laatste woord hebt gehad….. Daarnaast is het gen “medeleven” dan ook opeens weer aangewakkerd wat er op neer komt dat als zus 1 ruzie krijgt met broer 1 zus 2 zomaar opeens voor broer 1 opkomt wat uiteindelijk dus eindigt in een ruzie tussen broer 1 en zus 2. En mocht je dan een uurtje later weer binnenkomen hebben broer 2 en zus 2 inmiddels ook ruzie waarbij zus 3 en 4 ook ijverig van zich zullen laten horen.

Dus is inmiddels de voetbalfluit weer uit de kast gekomen zodat we tenminste kunnen proberen strijdende groepen te scheiden voordat de vlam geheel in de pan slaat. Want ook al word er beweerd dat ruzie maken goed is voor je ontwikkeling is vooral de mate herrie die er bij word gebruikt niet heel erg aangenaam voor de meeluisterende medebewoners.

Maar okay, naast het bezig zijn met strijdende kinderen zijn er natuurlijk ook de gewone dingen die moeten gebeuren en dat is zo afgrijselijk in de soep gelopen dat we inmiddels bijna op tv konden mee doen met een tv programma….

En welk programma laat ik bij deze even totaal aan jullie eigen fantasie over ergens tussen de nanny en poetsende dames met roze handschoentjes denk ik…..

Gelukkig zijn er tussendoor ook nog andere momenten waarin we dan toch wel een beetje een “modelgezin” lijken…

gezinskiekje