Leuk?????? Een festival!!!!

 

 

Sinds wij in dit huis wonen wil ik elk jaar toch naar het bevrijdingsfestival. Het is nog geen kwartier lopen dus een makkelijk uitje om met de hele familie heen te gaan. Met bijkomend voordeel dat er geen risico is dat mijn fiets gejat word en er geen torenhoog parkeergeld betaald hoeft te worden….

Gisteren ben ik alvast begonnen met te melden dat ik naar het stadspark toe zou gaan. Dochter 1 begon meteen met de tegenvraag “moet ik ook mee?”. Dochter 2 begon meteen “is dat leuk”. Zoon 1 riep meteen “ik blijf thuis”. Gelukkig hebben de jongste drie gewoon nog geen stem. Eigenlijk hebben de twee daarboven ook geen stem maar ik geef ze toch graag het gevoel dat ze in dit soort dingen toch wat mee te beslissen hebben…..

Vanmorgen begon het eigenlijk meteen al.

• Chantal zou gaan folders vouwen. ( okay, dat mag) 
• Annika en logé willen wel mee maar dan alleen als we naar de speeltuin gaan. ( echt niet dat kan de volgende keer wel, wat met twee heerlijk chagrijnige gezichten word beloond)
• D’mitri wil op de computer de wii of de ds. ( niet zeuren, als jij 14 bent mag je ook thuis blijven)
• Kim en Ziva laten zich zowaar redelijk aankleden als ik zeg dat we weg gaan.
• Robert wil niet mee en plant zich pontificaal op de bank om aan te geven dat hij geen zin heeft. (Na een niet pedagogisch verantwoorde aanpak heeft hij gewoon zijn kleren aan)

Uiteindelijk dus toch richting stadspark. We zijn de straat nog niet uit of we komen een papa tegen. Voor Kim en Ziva is het feest compleet. Papa heeft een kar bij zich en die kan je heel goed duwen. Helaas voor hun moeten we toch een stukje verder. Na een kleine omweg, een bijna aanrijding tussen een auto, Annika en Ilse en een fietser en D’mitri, komen we uiteindelijk toch in het stadpark aan. Om de stemming van “we moeten mee maar er is toch niks aan” te keren slaan we maar meteen linksaf naar de kinderafdeling. Na enige twijfeling kwam er dan toch de reactie….. HET IS HIER LEUK!

Annika en Ilse hebben kratten gestapeld, gezamenlijk hebben ze gespeeld in speelkunstwerken, Annika en Ilse hebben anderhalf uur in de rij gestaan om vier minuten in een bal op het water te liggen. Ilse kwam Maaike nog tegen, ik kwam nog iemand tegen die ik al heel lang niet had gezien, Robert, Kim en Ziva hebben drie miljoen bloemen geplukt en zijn zeven miljoen keer de fietskar in en uit geklommen. D’mitri heeft redelijk geduldig samen met met mij en Robert, Kim en Ziva gewacht tot Annika en Ilse eindelijk uit die waterbal kwamen. D’mitri kent geloof ik half Groningen want die was aldoor in gesprek met mensen.

Ik kon het toch niet laten en heb ze nog wel even verteld dat het wel heel stom is zo’n bevrijdingsfestival!