Soms gedraag je je als deel van een drieling toch echt gewoon als een normaal kind. Soms ben je gewoon even vervelend of heb je geen zin. Soms ben je super lief en heel erg gezellig.
Meestal; misschien wel altijd, is dit gedrag heel gewoon en is er ook helemaal niks mis mee.
Je leert als deel van een drieling veel dingen al heel snel.
- alleen zijn is een utopie
- als je op schoot wilt zitten bij het voorlezen moet je snel zijn
- als je wil slapen en je mededrielingschapsgenoten niet heb je pech
- als je wil spelen met iemand en diegene slaapt maak je die gewoon wakker
- praten hoeft niet ze snappen je zo ook wel
Tja, met die laatste zijn die vader en moeder figuur het dan weer niet eens. Ze slepen je dus naar het ziekenhuis en laten je testen. Je mag daarna nog een keer naar datzelfde ziekenhuis om te kijken of je nog steeds niet van plan bent om er wat meer verstaanbare klanken uit te gooien. Als dan uiteindelijk blijkt dat je dat echt niet gaat doen word je doorgestuurd naar de Kentalis zodat ze je daar een stap in de goede richting kunnen helpen. Na enkele weken wachten komt dan het berichtje dat “je behoort tot de clientengroep van Kentalis” en je word op de wachtlijst van “de Taaltrein” geplaatst.
En een keer raden wat je dan als eigenwijze peuter gaat doen…..
Zowel Robert als Ziva gebruiken vanaf vandaag een woord met twee lettergrepen. Robert zegt “tatal” tegen Chantal en Ziva zegt geen ik meer maar Ikke…..
Tja, je zou bijna denken dat het ze wel leuk leek zo’n indicatie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.