Rustig hier, ja misschien moet ik wel sorry zeggen voor al die mensen die wel regelmatig kijken of er wat nieuws te melden is vanaf deze kant.
Tja, ik zou wel willen maar op dit moment is het dus qua schrijverij wel heel rustig hier thuis kunnen we daar even niet over meepraten. Rust? wat is dat ook alweer.
De afgelopen weken gaan van
- de griep
- naar pubers
- via een gevalletje waterpokken
- naar niet meewerkende 8 jarige jongentjes
- tussendoor nog een stapeltje puberperikelen
- en laten we dat dan nog maar even afsluiten met een oorontsteking
- en griep geval nr. zoveel.
- O’ja en daar zijn de pubers weer, nog niet uitgepuberd en die eten dan de rest van de energie even op….
Ach nog even en dan zal de sneeuw, ijzel en oostenwind toch wel een keer weg zijn en kunnen we weer een goed humeur en energie opdoen in de buitenlucht…. Tot die tijd ga ik eens alleen aan mezelf denken. Het zal me toch niet gebeuren dat iedereen volgende maand van lenteweer kan genieten en ik geheel afgebrand op de bank beland…
Die rust komt wel weer terug het moet zich alleen even laten vinden ik hoop alleen echt dat “rust” en “ niemand” niet samen op wereldreis zijn…
Heel herkenbaar Ingeborg. Het is hier nu volop aan het sneeuwen (echt hard)en ik denk (zielig): ik kruip op de bank met mijn boek en hou gewoon de kids in de gaten. Na deze ochtend ben ik weer OP.
BeantwoordenVerwijderen