Op momenten dat mij gevraagd word hoeveel kinderen we hebben en ik mijn antwoord heb gegeven komen er verschillende reacties. Ik pak er voor het gemak even twee uit.
- De grote helpen vast wel goed mee
- wat zal het gezellig zijn bij jullie
Laat ik over de eerste meteen maar duidelijk zijn. Wij hebben hele gewone kinderen die echt wel eens wat willen doen totdat het verplicht word. Want verplicht is niet leuk dus ga je dan mopperen.
Nummer twee verdient wat meer uitleg. Vanmorgen ; of vannacht eigenlijk, werd ik rond 4 uur wakker door een harde bonk boven mijn hoofd. Geen gehuil dus niks aan de hand maar wel wakker en ik houd niet van wakker worden op tijden dat je hoort te slapen. Dus weer verder slapen om om 5 uur twee kwetterende peuters naast je te hebben staan die ijverig bezig zijn om een rol koekjes die niet was opgeruimd op te eten. Na wat uitleg van mijn kant over wanneer het nacht of dag is en uitleg over de tijdstippen voor het eten van koekjes gaan ze onder een deken op de bank liggen om een tijdje naar wat kinderprogramma’s te mogen kijken. Half slapend kan ik de start van de dag zo nog een half uurtje rekken. Om half 6 is Robert namelijk wakker. Robert is echt een schatje maar heeft geen last van een ochtendhumeur en geen enkel idee wat stil of rustig betekend. Dus eigenlijk is het “Robert wakker = ik wakker en in de benen”. Gelukkig laat Robert zich ook even bezighouden door de tv zodat ik eerst een kop koffie kan zetten en drinken. Want echt, zonder koffie geen start van de dag!
Als de koffie dan klaar is blijkt D’mitri inmiddels ook gearriveerd en is al ijverig met Robert de nieuwste monster geluidjes aan het oefenen. Onderwijl worden ze begeleid door Kim die vier liedjes aan het remixen is en Ziva die maar aan mijn been blijft trekken en zeurt om thee en brood.
Aangezien het nog steeds geen 6 uur is ben ik gewoon nog niet in staat om na te denken en met een hoofd vol watten probeer ik vier kinderen zover te krijgen om hun ontbijt op te eten BIJ de tafel en niet eronder, erop of op wat voor plek dan ook.
Heel even zie ik in een ooghoek Chantal nog langskomen die blijkbaar door heeft dat het nu niet de tijd is voor handige puberopmerkingen en dus heel snel heeft ontbeten en weer verdwenen is. Zo rond kwart over 7 komt Annika ook nog eens aangezet. Helaas is dat voor haar veel en veel te laat waardoor ze om 8 uur haar haren nog moet kammen en haar schoenen nog moet zoeken, in plaats van gewoon klaar te zijn.
Uiteindelijk lukt het dan om zowel D’mitri als Annika om 7 minuten over 8 de deur uit te krijgen zodat ze nog net om kwart over 8 op school zijn. En nee, ik vind het niet fijn om te laat te komen maar ik vind het ook niet fijn om op het randje binnen te komen.
Eenmaal weer thuis staat Ziva met haar tas te zwaaien en een hoop kabaal te maken omdat er niks in zit. Sorry meisje, het is vrijdag. Vrijdag is Robert zijn taxidag en niet Ziva haar taxidag. Vol overtuiging laat ze dus een minuut of 10 horen hoe erg ze het niet eens is met deze gang van zaken. Gelukkig voor haar en mij heeft ze een spraakgebrek dus ik kan niet verstaan waar ze me allemaal wel niet voor heeft uitgescholden.
Enkele minuten later zit ik dan samen met Robert in de taxi, heel leuk nagezwaaid door Kim en papa ( geen Ziva te zien). In de taxi is het echt gezellig.
Dus heus het kan best wel eens gezellig zijn maar soms……..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.