Lekker! Eten!

 

Soms weet ik niet of het bij andere mensen ook zo is maar bij ons draait het leven blijkbaar maar om één ding….

Eten….

Als ik zo de foto’s van de laatste twee week doorkijk dan zie ik

 

 

plaatspritsen

(bij gebrek aan spuitzak)

 

Robert en D’mitri die toekijken hoe de dames

gourmetten voor Annika’s verjaardag

 

7,5 liter snert

 

Robert en Ziva die naar de hete krentenbollen staren.

 

5 broden die klaar zijn om af te bakken.

 

Ziva die een broodje eet.

 

Kim die de snert heeft goedgekeurd!

 

Dus ja soms bekruipt mij het gevoel dat het belangrijkste hier in huis gewoon het eten is.

Gelukkig is het eten hier in huis dan ook een sociale gebeurtenis. Beginnend met de vraag “wat” gevolgd door de vraag “wie” met daarbij de vraag “wie niet”. Deze vragen worden regelmatig uitgebreid behandeld.

Gelukkig is het hier in huis ook geen issue of er wel of niet geholpen word met eten klaarmaken. Het is meer een taak voor paps en mams om te zorgen dat niet altijd dezelfde kinderen helpen.

Mijn enige wens qua eten is dan ook om eens één keer een maaltijd door te komen zonder dat iemand het eten “bijzonder” vind, zonder dat iemand piept of miept over uien of champignons. Gewoon dat iedereen maar dan ook iedereen uit de grond van zijn hart kan zeggen… “het was lekker”….

Terwijl ik dit opschrijf bekruipt me echter al het gevoel dat dat nog wel heel lang een wens zal blijven…