zaterdag 16 februari 2013

Hink Stap Sprong Struikel

 

Net als bijna elke morgen gingen vandaag alle ramen even open. Goed voor wat frisse lucht in ons heel erg goed geïsoleerde huis. Echt die goede isolatie is heel fijn voor de portemonnee maar een stuk minder fijn voor het binnenklimaat in huis… Dus moeten elke dag die ramen een tijdje tegen elkaar open staan voor de broodnodige ventilatie.

Zo ook vanmorgen, te beginnen bij de douche. Geen supergrote ruimte. Ongeveer twee meter van de deur naar het raam maar als je dan bedenkt dat we op dit moment weer last hebben van spontaan vullende en overlopende wasmanden kan je je misschien voorstellen dat het iets ingewikkelder werd om de handgreep van dat raam te pakken te krijgen…. Na een kwartiertje was sorteren lukte dat uiteindelijk dus wel..

Door naar de zolder om die was dan maar meteen in een machine te stoppen en onderwijl ook even het raam van Annika open te doen. Dit ging geheel vlekkeloos! Volgende raam was weer een verdieping lager bij D’mitri, D’mitri had vanmorgen al uitgebreid gespeeld met lego EN playmobil waardoor het ietwat pijnlijk was maar wel haalbaar om de 4 meter naar zijn raam af te leggen in schuifelstand. Bij Robert, Kim en Ziva op de kamer staat gewoon haast niks en zolang we er goed om denken dat we de kledingkast op slot doen liggen er hooguit knuffels en dekens op de grond. Okay, af en toe aangevuld met alle matrassen en de bedlade van Ziva maar dat word langzaam aan toch wat minder.

Nu komt dan de uitdaging. De kamer van Chantal. 5 meter van de deur naar het raam. Die 5 meter ligt bezaait met schoolboeken, tassen, sateprikkers, stiften, boeken, oordopjes, papiertjes, plastic dingen, kleren, stekkers, lege flesjes, borden, glazen, bestek, nog wat schoolspullen, hé ook een rekenmachine en pas op voor eventueel loslopende punaises. Na een rondje hinkelen, springen ( pas op nog een stekker!) grote stappen en kleine stappen kreeg ik dan toch dat raam open. Terwijl ik me omdraaide bedacht ik me dat Chantal vanavond enkele logés zou krijgen en ik had echt geen enkel idee hoe we in deze kamer ergens een matras moesten gaan neerleggen.

Dus heb ik vanmorgen in anderhalf uur tijd een vuilniszak met rommel, ca. 3 kilo stof en 20 kilo kleding uit haar kamer verwijderd. Waarna er 3 emmers sop doorheen gegaan zijn en een stofzuiger. Helaas voor haar wist ik niet van alles waar het hoorde te staan dus heeft o.a. haar bureau een geheel andere indeling gekregen… ( oei wat had ik daar een hekel aan) maar het is schoon en opgeruimd!

Ik had haar al verteld dat ik dit gedaan had en toen ze uiteindelijk thuis kwam was de enige reactie “het lijkt wel een ziekenhuis”….

Tja, dan maar een ziekenhuis, de eerste tijd kan ze weer haar gang gaan en ja ook hier word inmiddels dus gewoon gezegd “als je je spullen niet kwijt wilt raken moet je het zelf opruimen en schoonmaken”..

Ik ga niet meer hinkstapspringend richting een raam!

2 opmerkingen:

  1. Wat lief dat je haar kamer hebt opgeruimd en gesopt! Een kledingkast heeft ze zo te lezen niet meer nodig ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.