Even een mini up-date…

 

En dan is januari eindelijk voorbij…. Echt waar ik voel me al helemaal blij worden van drie straaltjes zonneschijn! Ons huis staat zo bijzonder dat wij dus ook helemaal GEEN zon in huis hebben in januari. Waarschijnlijk heeft dit ook een groot effect op de manier waarop ik me voel in die maand.

Vanmorgen heb ik heerlijk uiensoep staan koken met mijn rug helemaal in de zon, en vanmiddag konden we al op 6 schuttingplanken zonlicht tellen…. Dus ja, nog heel even en dan is het echt voorjaar!

Ondertussen hebben er vijf kinderen helemaal geen last van een winterdip die gaan gewoon stug door met dat wat ze altijd doen. Gelukkig wel, moet je je even voorstellen hoe gezellig het zou worden als we alle acht een hele maand ons humeur op    –10 hebben staan….

Vijf kinderen, dit klopt helaas is Chantal blijkbaar ook gevoelig voor de maand januari, blijkbaar weet ook zij niet meer waar ze haar goede humeur verstopt heeft in die maand, het was hier dus regelmatig iets minder gezellig als wij gezamenlijk in één ruimte aanwezig waren…

Afgelopen weken hebben we netjes alle open dagen bezocht met Annika. De keuze is voor haar iets makkelijker geworden maar alsnog blijven er twee scholen over waaruit ze wil kiezen. Op de ene hebben ze ook Spaans en de andere lijkt haar “gewoon” leuk. Tja, daar valt weinig tegenin te brengen dus we wachten nog even met knopen doorhakken. Eerst is ze nu met een ernstig griephoofd aan het proberen om die citotoets tot een redelijk einde te brengen…. Ze is nu eenmaal elf en wil hem uit alle macht WEL maken. Vanmorgen heb ik haar dus om 12 uur uit school gehaald zodat ze na een ( pedagogisch verantwoorde) film nog heeft liggen dutten op de bank. Gelukkig begint ze nu langzaam wel te beseffen dat echt niet haar hele toekomst van die ene toets afhangt…..

Chantal is ondertussen ook al bijna weer jarig en loopt de hele dagen te strooien met verlanglijstjes en vragen wat ze zal gaan krijgen voor haar 15 de verjaardag…. JA DOEI CHANTAL IK GA HET HIER LEKKER OOK NIET ZEGGEN. Afgelopen week was ik namelijk met een vriendin van haar in gesprek over wat zij voor Chantal had gekocht en het was blijkbaar niet helemaal duidelijk dat wat ik zei niet aan Chantal werd doorverteld…. Ach, wel een fijn gevoel dat ik niet de enige ben met een kind die niks stil kan houden! Maar ja, door dit soort acties valt er spontaan weer een kado af.

En verder

• Donderdag gaan we met Kim weer eens naar de KNO-arts zodat ze met een paar weken met mooie gekleurde buisjes in haar oren weer naar huis mag….
• Robert wacht met smart op de hoogwerker die al onze dakpannen van het dak gaat halen in de hoop dat we van de lekkerij op zolder af zijn als ze weer opnieuw geplaatst zijn.
• Ziva ligt nu kuchend en rochelend te slapen en zal waarschijnlijk het nieuwste griepslachtoffer worden.
• D’mitri gaat vanaf maandag hardlopen.
• Woensdag gaan zowel Marcel als Chantal uit eten, de ene met collega’s en de ander met de klas.
• Volgende dinsdag word Chantal eerst echt 15 om dan ‘s avonds een valentijnsbal te hebben op school.

En dan is het alweer vakantie!

Time flies……