Sommige dingen zijn dus echt wel veranderd in de afgelopen 20 en een beetje jaar. Nee, ik had geen mobiel, ik had geen internet en pc. Ik had een huistelefoon waar ik af en toe gebruik van mocht maken en moest een postzegel plakken om een berichtje naar iemand te sturen als ik niet meer mocht bellen.
Maar okay, dit zijn dingen die iedereen wel weet. Tijden veranderen en of ik het er nu mee eens ben of niet het is nu eenmaal zo.
Daar waar ik snelheid in mijn vingers heb aangeleerd met gekke tap en tik spelletjes met mijn handen is mijn dochter van 14 zo vingervlug dat ze nog net niet het wereldrecord sms-en heeft.
Terwijl ik moest opletten of ik mijn geld wel in een broek- of jaszak deed die heel was vraagt mijn dochter zich af waarom ik dan niet gewoon een pinpas meenam……
Opvallendste aan deze tijd vind ik echter vooral. Waar ik een gat in mijn broek kreeg op mijn billen van het fietsen naar iemand die er toch opeens niet was. Of een gat in mijn broek van de weerbarstige huissleutel die altijd de verkeerde kant opstak. Zo heeft mijn dochter van 14 in haar verder nog in perfecte staat verkerende spijkerbroek een slijtage plek op haar broekzak waarin duidelijk de vorm van haar telefoon te herkennen is.
Nadat dit mij afgelopen week opviel ben ik toch eens om me heen gaan kijken. Ja dit is echt een verschijnsel van deze tijd. Kinderen tussen de 12 en 16 hebben bijna allemaal zo’n mooie rechthoek op een van hun broekzakken zitten……
Ze kunnen hun huis niet in omdat de sleutel nog binnen ligt, moeten lopen of met de bus omdat de fietsband lek is maar zullen hoe dan ook altijd hun telefoon bij zich hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.