woensdag 25 september 2013

biologie voor moeders

 

Ik ben er nu helemaal zeker van dat het menselijk lichaam maar een bijzonder iets is. In staat tot de meest bijzondere dingen en gevormd op een manier zodat hij ook nog hanteerbaar is.

Neem nu iets simpels als een kies laten trekken. Dat doet ZEEEEER dus denk je op dat moment dat je het NOOOOIIIT weer zal laten doen. Maar toch doet het niet zoveel pijn als je in je herinnering had…

Zo werkt het ook met zwangerschappen en bevallingen. Ondanks dat ik zwanger zijn echt NIET leuk vond (en mede daardoor een bevalling dus helemaal niet erg) ben ik wel vier keer zwanger geweest omdat het toch nooit zo kon zijn als ik in gedachten had.

Lang leve het menselijke brein zeg maar…..

Met het lichaam is het waarschijnlijk net zoiets. Tenminste daar gooi ik het nu maar op. Want zijn wij de laatste vier jaar gewoon non-stop doorgegaan en ik blijf erbij dat ik het meestal niet druk vond. Het is gewoon en je gaat gewoon door. Wasje, plasje, stofzuiger, peuterspeelzaal, school, judo enz. enz. enz. Gewoon van zes uur ‘s morgens tot tien uur ‘s avonds tussen de kinderen.

Nu begin ik dus te twijfelen, was het nou echt niet druk of was het dan toch druk en heeft mijn lichaam gewoon “besloten” dat het niet druk was om te zorgen dat we er mee door konden gaan. Want wat is nu het geval…

Mijn kinderen gaan sinds een paar weken ALLEMAAL naar school en dan denk je dat je tijd over hebt. Het tegendeel is het geval de afgelopen weken ben ik zo moe, zo afgrijselijk moe dat ik op de dagen dat mijn kinderen allemaal naar school gaan gewoon lig te slapen. Ik kan mijn ene been niet meer voor de andere krijgen zonder erbij na te moeten denken.

Dus ja, volgens mij is een menselijk lichaam echt een heel bijzonder apparaat zolang je het nodig hebt gaat het maar door maar als het ook maar even denkt dat het in pauzestand kan gaan dan gaat het dat dus ook!

5 opmerkingen:

  1. mooi beschreven en ja ik denk ook echt dat dat zo werkt,hopen dat je moeheid snel over gaat,(ik heb het ook heel erg op het moment,zo verschrikkelijk moe)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat denk ik ook wel. Vaak roept men dat ik wel tropenjaren zal hebben. Maar ik antwoord altijd dat ik dat nu niet zo in de gaten heb. Ja, later als het weer rustig is, dan zal ik vast zien dat het eigenlijk een beetje gekkenwerk was. Maar nu? Je moet gewoon door, toch?
    Jeetje, wat gek, alle kinderen op school...Rust maar goed uit.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wel. Ik heb dat gevoel ook niet. Ik sta op, ook soms 's nachts, geef iedereen eten, doe de dingen die moeten gedaan worden en 's avonds kruip ik ook gewoon weer in bed. En zo gaat het maar door en door: elke dag. Mensen blazen in mijn plaats, maar ik vind het gewoon NORMAAL. Jij mag nu slapen. Zo is het. Het mag eindelijk !

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi Ingeborg,

    Ik wil je graag een liebster award geven (zie mijn blog). Ik hoop dat je 'm in ontvangst wilt nemen.

    groeten Anita

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi Ingeborg,

    Ik zou graag in contact met u willen komen.

    Ik ben redacteur van het meidentijdschrift Girlz! en ben op zoek naar leuke grote families die met het hele gezin voor ons blad op de foto willen.

    Uw dochter Annika zou dan ook kort geïnterviewd worden over hoe het bijvoorbeeld is om in een groot gezin op te groeien.

    Zou u met uw gezin mee willen werken?

    Ik hoor het graag.

    Met vriendelijke groet,

    Renée Brouwer
    Redacteur Girlz!
    r.brouwer@girlz.audax.nl

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.