Ja, ja, we zijn er nog wel….

 

Wederom een onverwachte radiostilte van onze kant. Wederom NIET omdat er niks gebeurt…

Er gebeurt gewoon weer teveel…. Zoveel dat de dag weer eens uit te weinig uren bestaat. Zoveel te weinig uren dat ik nu eigenlijk een was moet gaan ophangen ( 22:10 uur) in plaats van achter een toetsenbord te gaan zitten en een hoop neer te typen… Maar okay, niks doen is in sommige gevallen ook zeker iets doen…

Tja, wat gebeurt er nu dan zoal. Eerst hadden we dus allemaal een hele week vakantie welke wij voor een groot gedeelte hebben door gebracht op de camping. In dezelfde vakantie nog naar een paar verjaardagen, Chantal die “opeens” naar het beautygloss gebeuren ging, Annika die toch ook nog ergens wilde gaan slapen enz. enz. Gewoon een echte vakantie voor iedereen onder de 18…

Ondertussen hebben wij hier in huis een jongentje van drie die heeft uitgevonden dat je je oren ook gewoon uit kan zetten. En nee, niet een beetje uit, en nee, ook niet even uit maar gewoon de gehele dag… De gehele dag zijn wij dus bezig met een jongentje van drie

• die bovenop de vriezer klimt,
• nagellak van zin grote zus “leent”
• potloden van zijn zus “leent”
• kijkt hoe hard je moet trekken voordat er een knuffel kapot gaat
• besluit dat hij met iedereen overal mee naar toe gaat en dus bijna standaard met zijn schoenen in de hand loopt.
• tekeningen van zijn zusjes helpt inkleuren
• met iedereen ruzie heeft omdat hij de enige is die het goed heeft en wij alles gewoon op zijn manier moeten gaan doen….

Tja, en vooral bij die laatste gaat het dus mis gewoon om de eenvoudige reden dat het gen wat bepaalt dat je altijd gelijk hebt hier in huis zo rijkelijk aanwezig is dat niemand ( nee, echt niemand) zich ooit zal schikken naar de wil van een ander zonder dat je het laatste woord hebt gehad….. Daarnaast is het gen “medeleven” dan ook opeens weer aangewakkerd wat er op neer komt dat als zus 1 ruzie krijgt met broer 1 zus 2 zomaar opeens voor broer 1 opkomt wat uiteindelijk dus eindigt in een ruzie tussen broer 1 en zus 2. En mocht je dan een uurtje later weer binnenkomen hebben broer 2 en zus 2 inmiddels ook ruzie waarbij zus 3 en 4 ook ijverig van zich zullen laten horen.

Dus is inmiddels de voetbalfluit weer uit de kast gekomen zodat we tenminste kunnen proberen strijdende groepen te scheiden voordat de vlam geheel in de pan slaat. Want ook al word er beweerd dat ruzie maken goed is voor je ontwikkeling is vooral de mate herrie die er bij word gebruikt niet heel erg aangenaam voor de meeluisterende medebewoners.

Maar okay, naast het bezig zijn met strijdende kinderen zijn er natuurlijk ook de gewone dingen die moeten gebeuren en dat is zo afgrijselijk in de soep gelopen dat we inmiddels bijna op tv konden mee doen met een tv programma….

En welk programma laat ik bij deze even totaal aan jullie eigen fantasie over ergens tussen de nanny en poetsende dames met roze handschoentjes denk ik…..

Gelukkig zijn er tussendoor ook nog andere momenten waarin we dan toch wel een beetje een “modelgezin” lijken…