vrijdag 24 mei 2013

doe mij maar een metje zonder.

 

Ik weet een enkel nadeel dat ik ondervind wat betreft het voedingspatroon van onze kinderen. Een nadeel waarbij ik echt kan gruwelen.

Gruwelen van eten is natuurlijk niet de bedoeling dus word er hier in principe weinig gegeten wat iemand echt niet lust. Vis staat bijvoorbeeld minimaal op het menu aangezien Chantal het echt niet naar binnen krijgt. Ook spinazie word hier weinig gegeten en zo zijn  er nog wel wat voorbeelden.

Helaas kan je dus niet altijd en met iedereen rekening houden maar af en toe vraag ik me af wat ik mezelf aandoe.

Mijn kinderen houden namelijk van alle eten wat begint met een P. Poffertjes, Pannenkoeken, Pizza en Patat… Laten we gewoon vooraan beginnen.

  • Poffertjes; eigenlijk vind ik ze wel lekker maar bedenk even hoelang ik bezig ben met het bakken van die dingen en hoelang je huis daarna nog ruikt naar gebakken poffertjes.
  • Pannenkoeken; gaan gelukkig een heel stuk sneller als bovengenoemde alleen al omdat het met vier pannen tegelijk kan maar ik heb wel genoeg aan één en mijn kinderen schijnen die dingen niet gewoon netjes met mes en vork te kunnen eten maar vinden ze veel lekkerderder opgerold, druppend van de stroop, uit de hand.
  • Pizza; nee om eerlijk te zijn vind ik dat zelf ook wel lekker en als het deeg maar klaar is is het ook niet zoveel werk, stiekem hoort deze gewoon niet in dit rijtje.
  • Patat; tja dan begint een heel nieuw verhaal. Patat vind ik namelijk gewoon NIET lekker. Ik vind het of te hard, of te zacht, te zout of niet zout genoeg, het smaakt naar niks en ik vind het bijzonder ongezellig eten omdat we nooit voor 8 mensen tegelijk het eten klaar hebben.

Dus; patat mag van mij gewoon voor honderd procent van het menu geschrapt worden. Ik wil zelfs elke maand een grote stapel poffertjes gaan bakken als we dat niet meer gaan eten…. Helaas zijn mijn kinderen het dus echt niet eens met deze instelling en zullen mij lekker laten meekijken terwijl zij aan het eten zijn. Want dat is namelijk het gevolg. Er zijn 7 mensen in huis die wel patat willen eten en ik ben een moeder dus pas me aan…

Afgelopen week had Marcel opeens een goed idee, behalve het bakken van patat en bijbehorende frikadellen besloot hij om zelf mayonaise te maken. En echt…. de volgende keer eet ik alleen de mayo want die was echt HEEL erg lekker!

Dus de volgende keer dat we hier weer eens patat “moeten” eten neem ik de met en mag de rest naar de kinderen…

eind mei 2013 (3)

5 opmerkingen:

  1. Haha, je schrijft het weer leuk op. Met pannenkoeken hetzelfde verhaal hier. Voor patat heb ik bedacht dat we de volgende keer maar in toerbeurten eten: drie personen tegelijk aan tafel met een volle portie, anders is het ook niet te doen (inmiddels bakken we per maaltijd ruim 2,5 kilo). En ik eet 100 g patat en een heleboel groente (dieet he)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik denk dat wij dat ook maar moeten doen, gewoon achter elkaar aan eten. Wij redden het gelukkig nog met 2 kg patat. Wij zijn dan ook met wat minder personen in huis.

      Verwijderen
  2. Hey, ik ken dat ook hier, als het aan onze kids lag mocht ik elke dag 3 menu's op tafel toveren; maar niks van. Je kan inderdaad niet altijd met iedereen rekening houden, maar ze moeten van mij toch van alles een beetje proeven en meestal geraak hun ganse bord nog leeg ook.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik moest direct denken aan deze uitzending van keuringsdienst van waarde: http://keuringsdienstvanwaarde.kro.nl/seizoenen/2013/afleveringen/16-05-2013

    Ook hier zijn de gerechten met een P favoriet...:-(
    Ik ben benieuwd of dat over 20 jaar nog zo is (ik hoop eigenlijk van niet)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Die aflevering hebben we ook gezien Sigrid. Ik heb geen idee hoe Marcel het maakt maar volgens mij wel ongeveer hetzelfde..

      En met een beetje geluk hebben wij over 20 jaar kleinkinderen die weer al die P dingen willen eten...

      Verwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.