Ik ben er nu helemaal zeker van dat het menselijk lichaam maar een bijzonder iets is. In staat tot de meest bijzondere dingen en gevormd op een manier zodat hij ook nog hanteerbaar is.
Neem nu iets simpels als een kies laten trekken. Dat doet ZEEEEER dus denk je op dat moment dat je het NOOOOIIIT weer zal laten doen. Maar toch doet het niet zoveel pijn als je in je herinnering had…
Zo werkt het ook met zwangerschappen en bevallingen. Ondanks dat ik zwanger zijn echt NIET leuk vond (en mede daardoor een bevalling dus helemaal niet erg) ben ik wel vier keer zwanger geweest omdat het toch nooit zo kon zijn als ik in gedachten had.
Lang leve het menselijke brein zeg maar…..
Met het lichaam is het waarschijnlijk net zoiets. Tenminste daar gooi ik het nu maar op. Want zijn wij de laatste vier jaar gewoon non-stop doorgegaan en ik blijf erbij dat ik het meestal niet druk vond. Het is gewoon en je gaat gewoon door. Wasje, plasje, stofzuiger, peuterspeelzaal, school, judo enz. enz. enz. Gewoon van zes uur ‘s morgens tot tien uur ‘s avonds tussen de kinderen.
Nu begin ik dus te twijfelen, was het nou echt niet druk of was het dan toch druk en heeft mijn lichaam gewoon “besloten” dat het niet druk was om te zorgen dat we er mee door konden gaan. Want wat is nu het geval…
Mijn kinderen gaan sinds een paar weken ALLEMAAL naar school en dan denk je dat je tijd over hebt. Het tegendeel is het geval de afgelopen weken ben ik zo moe, zo afgrijselijk moe dat ik op de dagen dat mijn kinderen allemaal naar school gaan gewoon lig te slapen. Ik kan mijn ene been niet meer voor de andere krijgen zonder erbij na te moeten denken.
Dus ja, volgens mij is een menselijk lichaam echt een heel bijzonder apparaat zolang je het nodig hebt gaat het maar door maar als het ook maar even denkt dat het in pauzestand kan gaan dan gaat het dat dus ook!
